Czy machanie ogonem zawsze oznacza radość i zadowolenie psa?

Prawdą jest, że pies może machać ogonem, kiedy jest podekscytowany i radosny na przykład z powodu powrotu właścicieli do domu. Jednak machanie ogonem nie jest zawsze równoznaczne z radością psa.

Pies macha ogonem, gdy jest pobudzony emocjonalnie. Pobudzenie to jednak nie musi być wcale pozytywne. Rozmaite sposoby machania ogonem mają różne znaczenia. Tak więc agresywny pies, który chce aktywnie przegonić przeciwnika, będzie machał ogonem, radosny pies witający się z ulubionym właścicielem również będzie machał ogonem. Jednak rodzaj machania będzie inny w tych dwóch przypadkach. Machanie ogonem może mieć różne znaczenie od zadowolenia, radości, lęku, strachu, niepewności, wyzwania, aż po ostrzeżenie „nie zbliżaj się, bo zostaniesz ugryziony”.

Ogon to narzędzie mowy psa, które daje nam wiele informacji na temat jego zamiarów, stanów emocjonalnych i pozycji społecznej. Komunikat wysyłany za pomocą ogona składa się z trzech części: pozycji ogona, jego kształtu i ruchów. Ich połączenie daje konkretną, czytelną informację.

W związku z tym, że ras psów jest wiele i noszą one różnie ogony na skutek celowej hodowli (niektóre ogony luźno zwisają, inne są uniesione do góry), należy nauczyć się interpretowania sygnałów wysyłanych przez daną rasę. Chcąc określić pozycję ogona psa, trzeba odnieść się do pozycji w jakiej nosi on ogon, gdy jest rozluźniony. Można napotkać problemy w odczytywaniu sygnałów w przypadku psów, które z różnych powodów nie mają ogona lub jest on bardzo krótki.

Ogon radosnego psa znajduje się na linii grzbietu lub jest lekko opuszczony, porusza się energicznie i zamaszyście w obie strony, tak że kołyszą się nawet biodra. Takie zachowanie możemy zaobserwować np. przy przywitaniu.

Ogon agresywnego psa, który aktywnie chce przegonić przeciwnika, jest zadarty wysoko, sztywno wyprężony i porusza się krótkimi, urywanymi ruchami. Grożący pies jest często napięty, przenosi ciężar ciała na przód i porusza się na sztywnych łapach, zastyga i patrzy nadchodzącemu człowiekowi lub psu prosto w oczy. Poruszający się ogon może zmylić człowieka, który sugerując się popularnym przekonaniem, że merdająca kita zawsze oznacza radość, podejdzie do psa wysyłającego grożący komunikat. W rezultacie może dojść nawet do tego, że pies spełni swoje groźby i zaatakuje.

Ogon przestraszonego psa jest podwinięty i schowany między nogami. W ten sposób zwierzę pokazuje swój lęk czy obawę oraz próbuje zneutralizować agresję innego psa lub człowieka.

Można zauważyć, że wraz z narastaniem lęku i uległości pies opuszcza ogon, a wraz z narastaniem agresji i dominacji podnosi go do góry.

Machanie ogonem jest ważnym składnikiem psiej mowy. Chcąc zrozumieć przekazywany przez psa komunikat, należy jednak obserwować całą postawę jego ciała, zwrócić uwagę przede wszystkim na kontekst, całokształt, a nie jedynie ogon. Pies komunikuje się całym ciałem. Jego napięcie stanowi ważną wskazówkę w rozumieniu psich emocji. Ciało radosnego i zadowolonego psa jest rozluźnione. Ciało psa, który jest zestresowany lub komuś grozi jest napięte.

Obserwowanie psa oraz zdobywanie wiedzy na temat psiej komunikacji pozwoli Ci lepiej zrozumieć Twojego psiego przyjaciela. Gdyby właściciele odczytywali machanie ogonem jako pobudzenie emocjonalne i zauważali także pozostałe sygnały wysyłane przez psa, prawdopodobnie można by było uniknąć wielu pogryzień. „Nie rozumiem, dlaczego mnie ugryzł... Przecież machał ogonem.” Utarte przeświadczenie, że machanie ogonem przez psa zawsze oznacza radość, często doprowadza do dużych problemów i nieporozumień w komunikacji.